Verkenners Algemeen

Terwijl van zowel de ochtend als de middag verkenners een patrouille de Strijd der Kapiteinen aan aangingen om de eer van de HMG te verdedigen op de RSW, was er helaas ook een groep achterblijvers die natuurlijk ook zin hadden in een toffe opkomst. Voor deze gelegenheid was het dus weer eens tijd om een gezamenlijke opkomst te draaien met de ochtend en de middag. Het zonnetje scheen, de lucht was blauw, het duinzand warm en knisperend tussen je tenen..... kortom, het perfecte weer voor waterballonnen en vuur..?!

De opkomst begon, zoals gebruikelijk, met het hijsen van de Nederlandse vlag. Nog even dacht de leiding er over om de oranje wimpel mee te hijsen, aangezien koningin maxima, beschermvrouwe van scouting Nederland, haar verjaardag vierden. Maarja, zoiets unieks komt niet zo vaak voor, en waar je de oranje wimpel met enige regelmatig tegenkomt was deze nu toch echt niet te vinden. Dan maar allen de Nederlandse vlag.
Daarna was het tijd om weer eens een namenrondje te doen, want ja.... hoe heet die ene ochtendverkenner met dat krulhaar nu... en hoe heet die middagverkenner met die groene blouse. Kortom, een rondje kranten-meppertje was zeker geen overbodige luxe, en een leuk begin van deze opkomst.
Hierna was het tijd om via de achteruitgang de Soester-duinen in te gaan voor een potje 'slagbal-a-la-HMG' met als nummer één regel. "De leiding heeft altijd gelijk". De ochtend speelden tegen de middag verkenners. Zo in de brandende zon werd het toch wel erg warm, dus... ok, je uniform mag wel uit. Uiteraard eindigde dit spelletje met de van te voren al bekende uitslag: "Leiding wint"
Terug op het terrein, in de behaaglijke schaduw van de bomen rond de kampvuurkuil gingen een lekker bekertje verfrissende limonade en natuurlijk een lekker koekje er wel in.
De oplettende lezer is nu nog steeds opzoek naar de waterballonnen en het vuur. En dat was dan ook het volgende deel van de opkomst. Verspreid door de kampvuurkuil hingen waterballonnen, uiteraard gevuld met water, aan een stuk ijzerdraad ongeveer een halve meter boven de grond. Het doel was nu voor de verkenners om in tweetallen een vuur te gaan stoken onder een ballon om deze uiteindelijk te doen knappen. Met als beloning... een koekje! (en natuurlijk de eeuwige roem).
Voor de nog niet geïnstalleerde verkenners kon er direct worden afgetekend. Samen met Robin werd er hard gewerkt aan EHBO, drukverbanden, bloedneuzen... ze weten nu overal raad mee. Voor de mensen die EHBO al wel helemaal hadden afgetekend was Jesse aanwezig, bij hem kon ondertussen kamperen (oftewel de tent opzetten) en groep 5 (oftewel het mes) worden afgetekend. Zo waren onze verkenners weer wat dichter bij installatie.
Uiteraard eindigde de opkomst met corvee, en aangezien het veerkennersgebouw de komende week verhuurd is, nam de leiding vandaag geen genoegen met wel aardig schoon. Gelukkig wisten de verkenners hier ook wel raad mee en was het corvee betrekkelijk snel klaar.
Met de eindvlag kwam er zo al weer het einde aan deze opkomst, tenminste voor de verkenners.... Onze RSW strijders waren pas net begonnen en zouden nog tot Zondagmiddag zichzelf van hun beste kant laten zien. En de leiding, die heeft de rest van de middag schoongemaakt.... ach ja, ook dat moet zo nu en dan gebeuren. Overigens werd de leiding daarbij goed geholpen door een paar enthousiaste moeders, waarvoor veel dank, het verkenners hok ziet er weet picobello uit. En op de RSW is prima gescoord.

Gaarne aanzetten op de achtergrond alvorens te beginnen met lezen: http://www.youtube.com/watch?v=MK6TXMsvgQg&hd=1

Feit: Er wordt vaak gezegd van de verkenners dat het soms een stelletje apen zijn. Deze keer was dit ook echt van toepassing: we gingen namelijk apenkooien! De jongens mochten zelf weten wat ze wilden bouwen. De ochtendverkenners hadden al een deel van de apenkooi baan gebouwd uit oliedrums, netten, pionierpalen en pionnen en het was aan de middagverkenners om de baan te pimpen en uit te bereiden.

De leiding had rond de lunch al een deel gebouwd met driepoten en een net waar je in kon zitten, maar het kon natuurlijk veel gaver! Elke patrouille ging er op uit om de berging en het palenhok te plunderen van alles wat er ook maar een beetje bruikbaar uitzag.

Terwijl een omaatje door een zonovergoten winkelcentrum schuifelt, haar rollator langzaam voor zich zettend, rennen er drie jongens langs, niets of niemand ontziend. Aan de andere kant van het dorp schikken kletsende buurtbewoners op als er opeens twee jongens opduiken , iets schreeuwen naar elkaar en vervolgens weer even snel verdwijnen, de verbouwereerde mensen achter zich latend. 

Wat is er allemaal aan de hand in het doorgaans zo rustige en pittoreske Soest? Juist ja, de HMG Verkenners zijn losgelaten…

Na de vlag gingen de verkenners zo snel mogelijk naar de Engh, want er was geen tijd te verliezen in deze bloedstollende tijdsrace. De bedoeling was namelijk dat de verkenners ongezien naar zoveel mogelijk op een kaart aangegeven locaties gingen in het dorp. Deze locaties varieerden van de rotonde bij de Ford Garage, tot het winkelcentrum in Soest Zuid, tot de oude Kerkbuurt. Deze locaties, ook wel ‘wortels’ genoemd, leverden de verkenners punten op in de vorm van een code. Maar de HMG zou de HMG niet zijn als er niet wat haken en ogen aan dit spel zaten. De leiding moest namelijk zoeken naar de jongens, gebruik makend van alle tactieken die mogelijk waren. Dus nadat alle drones de lucht in waren gelaten, de telefoons af waren getapt en ‘Verhoortechnieken voor Dummies’ was doorgenomen, kon de Hunt beginnen.

Na een opkomst flink doorstampen, stofhappen en kaartlezen door Soest en wat magnifieke Hunts door een parkeergarage, videotheek, steegjes en tuinen waren de verkenners moe maar voldaan weer terug op het beginpunt, namelijk de Grafheuvel bij de molen. Bij controle bleek dat sommige groepjes bijna het hele dorp hadden gerond wat neerkomt op een dikke 15 kilometer tussen alle wortels door. De tweede plaats ging naar het groepje van Karel, Tim en Tom, die die flink wat kilometers afgelegd hadden. De eerste plaats ging echter naar het groepje met welgeteld geen enkele hunt op hun naam, namelijk het groepje van Abel en Lennart. Ondanks dat halverwege de auto is gehaald en twee ‘visuals’ heeft de leiding ze niet in de kraag kunnen vatten.

Vandaag stond er een handelsspel op het programma. Met een vrachtwagen konden de verkenners in groepjes van 2 spullen kopen en deze met winst verkopen. Natuurlijk kwam er een maximum, want ja.... je vrachtwagen raakt een keer vol. Dan kon je je vrachtwagen upgraden. Met zo'n upgrade kon je meer spullen vervoeren, en zo per ritje meer winst maken. En meer winst betekend natuurlijk weer sneller een update.

De ochtend verkenners gingen als een speer aan de slag. Alle begin is moeilijk dus de verkenners liepen zich het mikmak, maar zoals altijd word hard werken beloond. In dat geval met een lekker bekertje limo na het spel.

De rivaliteit tussen de patrouilles laaide dit weekend hoog op. Het is natuurlijk erg belangrijk om aan de anderen patrouilles te kunnen laten zien wie je bent en dat jouw patrouille de aller beste is. Daarom hebben we dit weekend zeer gave vlaggen en borden gemaakt om je als patrouille te kunnen tonen aan de buitenwereld. Volgende week gaan we op weekendkamp weer een strijd aan tussen de patrouilles. Ook  daarom kreeg elke patrouille de opdracht om een object te maken waarmee ze zich volgende week kunnen profileren.

Als PC van de Valken dacht ik met de Valken rond de tafel zitten om een plan te maken voor de opkomst. Maar de valken hadden even andere prioriteiten, ze waren bezig met iets veel belangrijksers;  het bemachtigen van het mooiste stuk hardboard en de mooiste kleur spuitverf. Ze waren duidelijk op oorlogspad, opweg naar het maken van het mooiste patrouille-reclamebord. Toen de belangrijkste benodigdheden waren bemachtigt was het wél tijd om  een plan de campagne te maken. Al snel waren de patrouille leden het eens over het gebruik van de Valken kleuren bruin en oranje. Nouja de kleuren spuitverf die daar het meest op zouden moeten lijken – rood en goud.  Met stukken papier, scharen en swerelds beste tekenkunsten werden stoere sjablonen gemaakt en werd een groots reclame bord in elkaar gezet. Spuitverf vloog in de ronde over vingers, een incidentele spijkerbroek (sorry ma) maar zeker ook het bord. Nadat alle namen van de leden op het bord waren gezet was het mooiste bord van de HMG af!

Ook de andere patrouilles waren druk bezig, en maakten bijna net zo toffe reclame schilden en borden. Bíjná want het bord van mijn patrouille is natuurlijk het uber-gaafst! Dus helaas Robin en Mitchel, mijnes is beters! Niels –die deze mooie opkomst heeft voorbereid- heeft foto’s gemaakt van deze opkomst, die je ook kunt vinden op deze website.

Ik kijk nu al uit naar de strijd op het komende weekend kamp. Mijn patrouille gaat winnen!