Vandaag was voor de verkenners een bijzondere opkomst… of nou ja, bijzonder is eigenlijk het verkeerde woord. Door de superprestaties van de Fakkeldraagsters op de RSW hadden zij vandaag maar weinig aanwezige scouts (de rest was naar de LSW), daarnaast was het clubhuis van de Fakkeldraagsters verhuurd. Bij de HMG hadden we wel veel aanwezige verkenners en was het clubhuis vrij, maar was er door het voortrekkers weekendkamp maar 2 man leiding beschikbaar. Al met al een mooi gelegenheid om het nuttige en het aangename te combineren en weer eens samen opkomst te houden.
Zo’n gezamenlijke opkomst begint altijd heel apart. Zodra de eerste Fakkedraagster het HMG terrein op komt lopen lijken alle verkenners spontaan in een soort van Oerang oetans te veranderen die zich geen raad weten met zichzelf in het bijzijn van deze onbekende soort. Er tekenen zich dan ook al snel twee duidelijke groepen af, kamp HMG tegenover kamp Fakkeldraagsters. Waar dit schouwspel bij de Fakkeldraagsters vooral gegiebel oplevert ontpoppen bij de HMG spontaan een aantal alfamannetjes die zich aan het uitsloven zijn om gezien te worden.
Dan is het traditioneel tijd voor de vlag. Een gezamenlijke vlag is altijd een lastig puntje… geen enkele scoutinggroep houd tenslotte op dezelfde manier vlag. De wet is anders, de regels over het staan tijdens de vlag worde net wat anders na geleefd, eigenlijk is de hele vlagceremonie net wat anders bij de HMG ten opzichte van die van de Fakkeldraagsters.
Een eerste spel maakt dat de twee kampen iets dichte bij elkaar komen. Dit is vooral nog omdat dit nu eenmaal noodzakelijk is voor het verloop van het spel, maar toch de eerste stap is weer gezet. Vandaag was dit spel “levend mikado”, tenminste zo noemen we het maar. Een spel waarbij iedereen een paaltje voor zich vast houd. Zodra er word gefloten laat iedereen zijn palatje los, is er één fluitje dat pak je vervolgens de paal rechts van je vast, zijn het er twee dan word het de paal links naast je. Ook in dit spel blijkt dat waar bij de HMG’ers een grote voorkeur is voor nog een potje, de Fakkeldraagsters na twee potjes het spel (en de manieren van sommige HMG’ers) wel zat zijn.