Terwijl de regendruppels zachtjes op het raam tikten vielen de eitjes met een sissend geluid in de koekenpan. Een in het geel zwart gestoken gedaante kwam steunend de trap afgelopen. “eitje?” nee, was het antwoord, hoofdpijn was de oorzaak.
De avond ervoor was wederom een te laat nummertje geworden...
Al snel waren deze twee voortrekkers in de auto, onderweg naar de mooiste locatie van Soest: de HMG. Wat gingen we vandaag doen in dit hondenweer? Kajaken.
Aangekomen op in het hok werden we begroet door de altijd aanwezige rommel van anderen, muffe lucht en de verse koffie.
Een verplicht ritueel aan het begin van de opkomst was het stevig kopje pleur drinken met z’n allen. Deze keer leefde ook de discussie of we echt wilden gaan.
Omdat de voortrekkers een transparante organisatie is werd er besloten te gaan stemmen of we echt wilden gaan kajaken. Na enig gelobby van verschillende partijen en het uiten van alternatieven werd er democratisch besloten om op weg te gaan naar het pittoreske Wijk bij Duurstede.