Knutselen voor moederdag

Welpen Ochtend Peter
10 Mei 2014

De opkomst begon regenachtig. Het zou de hele dag prutsweer zijn dus we begonnen binnen, in het Welpenhok, met een actief spelletje: "Stokkie dweilen". Het heeft wel iets weg van hockey, met een stokkie, maar daar houdt de gelijkenis een beetje op. Je speelt dit namelijk 1 tegen 1 met een bezemsteel als stick. De doelen zijn schragen en er wordt gespeeld met een dweil. De welpen zitten verdeeld over twee groepen netjes op twee rijtjes. Beide rijen kinderen zijn genummerd van 1 tot 6. Als een ronde begint, noemt de leiding 1 nummer en van beide teams staat degene met dat nummer op, rent naar zijn eigen doel, pakt daar zijn eigen stokkie, en dan barst de strijd om de dweil los. Die ligt namelijk in het midden en die moet in het doel van de tegenstander.

We drinken een bekertje limonade, want iedereen is wel een beetje moe van het spel. En vooral ook van het aanmoedigen van de rest! Frans had een traktatie meegenomen voor zijn verjaardag dus we zongen voor hem en daarna hadden we wat lekkers bij de limo.

Even later legde Shere-Khan uit wat we verder gingen doen: Knutselen. Met een blokje hout van ongeveer 10cm groot. En wat dan precies? Dat mocht je helemaal zelf weten! Wij hadden wat gereedschap zoals raspen, bijtels, hamers en spijkers. Maar vooral belangrijk waren de kwasten en verf. Zo kon je je blokje zo mooi maken als je wilde. Sommige kinderen maakten een waxinelichtjes houder door een randje van takjes of spijkertjes bovenop te maken. Sommigen maakten hun blokjes wat mooier door de boomschors er af te halen. En weer anderen maakte kunstzinnige dingen met spijkertjes. Maar iedereen had uiteindelijk een prachtig geverfd kunstwerkje.

Hopelijk zijn alle welpen trots genoeg op hun knutselwerk om het voor moederdag cadeau te doen!

 (Hier nog een paar foto's, niet veel dit keer)

Toen de meesten we zo'n beetje klaar was (en de verf nog moest drogen) gingen we een potje frisbeeën. Welpen tegen de leiding lummelen! Ook dat was een groot succes. De eindvlag is ook altijd weer veel te snel...

Peter