Nieuws

Het is zaterdag ochtend, kwart voor 9. Voor het Fuchshuis staat een leeg busje en een aanhanger die langzaam steeds voller raakt met palen, tenten, gasflessen, keukenkisten, tafelbladen … en zo nog veel meer. Naast dit bijna vredige tafereel zijn er ook steeds meer verkenners aanwezig die door de kennis dat dit weekend niet op de HMG zal zijn volledig in spanning raken en uitbarsten in een vorm van hyperactiviteit waarvan de leiding niet snapt hoe ze dat lukt zo op de voege morgen. Er word betaald, voor loten en voor het kamp, en tassen worde in het busje geladen.
Iets over 9 brand het echt los, het is tijd voor het weekendkam. Voor dat we kunnen beginnen met tenten opzetten en matjes uitrollen en slaapzakken uitpakken moeten we echter eerst nog naar het terrein toe. Tijd voor een fietsroute over de vliegbasis, naar het PBC Austerlitz.
Terwijl de verkenners een heerlijke fietstocht maakte was de leiding super druk in de weer om in no-time alle bagage van de verkenners en de volgeladen aanhangers op ons sub-terrein te krijgen. Als leiding vragen we ons bij het verplaatsen van verkenners tassen regelmatig af of we wel duidelijk genoeg hebben aangegeven dat we maar een weekend weg zijn. Sommige verkenners hebben tassen die zo zwaar en vol zijn dat het lijkt alsof de verkenners een mand niet thuis zullen komen.
Keurig op tijd kwamen de eerste groepjes aan bij het PBC Austerlitz. Tijd om eerst de tenten op te zetten en daarna ook de keukens op te bouwen. Hoewel dit altijd een belangrijk onderdeel van een weekendkamp is (net als het afbreken), is het ook het minst interessante onderwerp om een beetje een leuk verslag van te schrijven. Hiervoor veerwijzen we dan ook graag naar de FOTO’S.
Tussendoor werd nog een keer geluncht (want ja, ook dat hoort er bij) en een actief spelletje Hollandse leeuwen gedaan. Dit maal met een kleine twist. Wanneer er niet Hollandse leeuwen, maar Belgische leeuwen werd geroepen moesten de verkenners hinkend op één been aan de overkant zien te komen. Gelukkig moeste de ‘tikkers’ dan ook hinken. Na het opbouwen speelde we enkele potjes levend stratego.
’s Avonds aten we chili-con-carne. Een overheerlijk recept, maar helaas door een nog altijd onbekende fout… wel wat te weinig. Oeps… Gelukkig kon met brood dit tekort alsnog worden opgelost. De avond duurde vervolgens lang… We speelde nog een avondspel, maar de meeste verkenners waren meer bezig met hun eigen spel, het zal de vermoeidheid wel zijn geweest. Tijd om naar bed te gaan.
De volgende dag mocht alles alweer worden afgebroken en was het al snel tijd om terug te gaan naar de HMG. Dit weekend is in ieder geval een goede oefening geweest voor het zomerkamp, en daar ging het de leiding om.

Komende week is in Soest de avondvierdaagse. Nu wil het toeval (oké, helemaal toeval is het natuurlijk niet), dat de avondvierdaagse dit jaar op woensdag dwars over het HMG terrein loopt. Dit is natuurlijk het uitgelezen moment voor wat promotie voor de HMG, en hoe promoot je de HMG nu beter dan met een toffe poort waar alle 4000 deelnemers onderdoor moeten?

Daarom gingen we vandaag als verkenners pionieren. De bedoeling was om 2 toffe objecten te maken. Een poort waar iedereen onderdoor moest en een touwbaan (waar iedereen ook onderdoor moest). De touwbaan bestond uit twee 4-poten met een touw ertussen, de poort uit 2 torens met een brug ertussen. Overigens begonnen we de opkomst met een actief spelletje, het 5 vakken sleepspel. Daarna werd per patrouille gestart met pionieren. Helaas had niet iedereen evenveel zin in het pionieren en gingen sommige projecten daardoor heel langzaam. Uit eindelijk heeft de leiding moeten besluiten om de spanten voor de torens van de brug weer af te breken omdat we de brug niet af zouden krijgen. De twee 4 poten met het touw ertussen kon wel worden afgemaakt.

Vandaag begon de opkomst als altijd. De vlag. Alhoewel... als altijd? Vandaag kon Ruben geïnstalleerd worden als nieuwe verkenner. Uiteraard gaven we Ruben traditiegetrouw een minuut bedenktijd. Er is voor zover wij als leiding weten nog nooit iemand geweest die zich in deze minuut echt heeft bedacht en snel is weg gegaan, maar goed, je wilt iedereen toch die kans bieden. En Ruben (Wat een held) was daadwerkelijk zo bijdehand om weg te lopen en zicht te verstoppen achter de container. Ja, daar stonden we toch even van te kijken. Gelukkig kwam hij vervolgens nog terug en konden we hem alsnog instaleren. Daarnaast draaide rowan Bram vandaag mee om te kijken hoe het leiding zijn hem zou bevallen.

Vandaag was voor de verkenners een bijzondere opkomst… of nou ja, bijzonder is eigenlijk het verkeerde woord. Door de superprestaties van de Fakkeldraagsters op de RSW hadden zij vandaag maar weinig aanwezige scouts (de rest was naar de LSW), daarnaast was het clubhuis van de Fakkeldraagsters verhuurd. Bij de HMG hadden we wel veel aanwezige verkenners en was het clubhuis vrij, maar was er door het voortrekkers weekendkamp maar 2 man leiding beschikbaar. Al met al een mooi gelegenheid om het nuttige en het aangename te combineren en weer eens samen opkomst te houden.

Zo’n gezamenlijke opkomst begint altijd heel apart. Zodra de eerste Fakkedraagster het HMG terrein op komt lopen lijken alle verkenners spontaan in een soort van Oerang oetans te veranderen die zich geen raad weten met zichzelf in het bijzijn van deze onbekende soort. Er tekenen zich dan ook al snel twee duidelijke groepen af, kamp HMG tegenover kamp Fakkeldraagsters. Waar dit schouwspel bij de Fakkeldraagsters vooral gegiebel oplevert ontpoppen bij de HMG spontaan een aantal alfamannetjes die zich aan het uitsloven zijn om gezien te worden.

Dan is het traditioneel tijd voor de vlag. Een gezamenlijke vlag is altijd een lastig puntje… geen enkele scoutinggroep houd tenslotte op dezelfde manier vlag. De wet is anders, de regels over het staan tijdens de vlag worde net wat anders na geleefd, eigenlijk is de hele vlagceremonie net wat anders bij de HMG ten opzichte van die van de Fakkeldraagsters.

Een eerste spel maakt dat de twee kampen iets dichte bij elkaar komen. Dit is vooral nog omdat dit nu eenmaal noodzakelijk is voor het verloop van het spel, maar toch de eerste stap is weer gezet. Vandaag was dit spel “levend mikado”, tenminste zo noemen we het maar. Een spel waarbij iedereen een paaltje voor zich vast houd. Zodra er word gefloten laat iedereen zijn palatje los, is er één fluitje dat pak je vervolgens de paal rechts van je vast, zijn het er twee dan word het de paal links naast je. Ook in dit spel blijkt dat waar bij de HMG’ers een grote voorkeur is voor nog een potje, de Fakkeldraagsters na twee potjes het spel (en de manieren van sommige HMG’ers) wel zat zijn.

Vandaag stond voor de verkenners een pionieropkomst op het programma. Waar we eerder meestal via ons eigen aftekenboekje werkte leek het ons voor vandaag leuk om de verkenners de mogelijkheid te geven om aan hun insigne te werken. Dat betekende wel dat er ook wat kampeertechnieken bij kwamen want het insigne heet niet voor niets “Kampeertechnieken en Pionieren”.

Zoals gewoonlijk begon de opkomst met de vlag, waarna de patrouilles (samen met een leiding) een hoek van het terrein op zochten. (Ja, het HMG terrein heeft wel 5 hoeken) Daar gingen de patrouilles zelf aan de slag; met individueel knopen oefenen, zoals een mastworp, platteknoop, kruissjoring en de achtvormigesjoring, of ze gingen gezamenlijk een object pionieren, zoals een keuken of een kleine toren.

En zo vloog de tijd voor bij, niemand haalde al zijn hele insigne maar toch leerde iedereen weer wat bij. Sommige leerde hele nieuwe knopen, andere leerde hun knopen nog steviger te maken. Toen was het al weer tijd voor limo. Na de limo werd al het pioniermateriaal weer opgeruimd en was er nog net tijd voor een potje tontrekken voordat we doorgingen met het corvee.